Παίζει με την Μπαρτσελόνα, εισπράττει τέσσερα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Παίζει πάλι στο «Μπερναμπέου» με τη Μίλαν για το Τσάμπιονς Λιγκ κι εισπράττει άλλα τρία.
Η Ρεάλ, με τον πληθωρισμό αστέρων, δείχνει να… παραπατάει. Κάποιοι βιαστικοί στη Μαδρίτη έγραψαν ήδη ότι «τρίζει η καρέκλα» του Κάρλο Αντσελότι. Πρόκειται για σκαστή ασέβεια στο πρόσωπο ενός κορυφαίου προπονητή και μανιώδους συλλέκτη τίτλων με τη Ρεάλ. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει.
Γιατί η κραταιά «βασίλισσα» παραπαίει και δεν μπορεί να αποφύγει ακόμα και στο γήπεδό της δεινές ήττες; Τι συμβαίνει κι οι αστέρες της δεν δείχνουν ικανοί να την οδηγήσουν στη Γη της Επαγγελίας; Γιατί μοιάζει να περιφέρεται ακόπως μέσα στο γήπεδο ο Τζουντ Μπέλιγχαμ, γιατί δεν μπορεί να προσαρμοστεί ο Κιλιάν Εμπαπέ; Γιατί οι πολυδιαφημισμένοι αστέρες στην επίθεση αδιαφορούν για την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας; Γιατί οι νεαροί Γκιουλέρ και Εντρίκ βολοδέρνουν μεταξύ πάγκου κι εξέδρας;
Ολα αυτά είναι ερωτήματα που ζητούν επειγόντως απάντηση κι άλλος, εκτός απ’ τον Ανσελότι, ούτε ξέρει, ούτε μπορεί να απαντήσει. Στο μεταξύ η Ρεάλ μοιάζει να αγκομαχάει και να συμπεριφέρεται αγωνιστικά με έκδηλη αμηχανία, χωρίς συγκεκριμένο αγωνιστικό στίγμα. Οι απέξω, ειδικά αυτοί που είναι τόσο καιρό καλομαθημένοι σε τίτλους και μεγαλεία θεωρώντας περίπου αυτονόητο να τα παίρνει όλα η Ρεάλ, βρίσκουν εύκολο στόχο τον Ιταλό προπονητή που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τον αστερισμό των αστέρων.
Περίπου ό,τι ακούγεται στα μέρη μας για τον Ματίας Αλμέιδα και την ΑΕΚ. Τέτοιες εξηγήσεις δεν απαντούν ολοκληρωμένα στην αγωνιστική κάμψη αν και φωτίζουν κάποιες πλευρές του προβλήματος. Κατά τη γνώμη μου, η αλήθεια δεν αφορά μόνο στο πώς τακτοποιούνται μέσα στο γήπεδο όσοι ήρθαν, αλλά τι γίνεται με αυτούς που έφυγαν.
Ο Τόνι Κρος κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του και στη θέση του δεν υπάρχει άλλος για να κάνει αυτή τη δουλειά. Να συνδέει δη- λαδή την άμυνα με την επίθεση με υψηλά ποσοστά εύστοχης πάσας, ακόμα κι όταν αυτή ήταν κάθετη. Είναι άλλο πράγμα ένας εξαιρετικός παίκτη παγκόσμιας κλάσης να προστεθεί σε μία επιθετική γραμμή που έκανε (έτσι κι αλλιώς) τη δουλειά της, άλλο να αναπληρώσεις έναν παίκτη που συνέδεε τις γραμμές μεταξύ τους.
Με λίγα λόγια το μέγα θέμα για τη Ρεάλ δεν ήταν να προστεθεί ένα μεγάλο αστέρι στην επίθεση. Το θέμα ήταν να αναπληρωθεί το κενό που αγνοούν κομβικοί παίκτες στην ομάδα. Τι αποδείχτηκε; Οτι η Ρεάλ μπορεί να ζήσει και να προκόψει χωρίς τον Κριστιάνο και τον Μπενζεμά, αλλά χωρίς τον Κρος δύσκολα θα το κάνει. Οσοι παραμένετε δύσπιστοι δεν έχετε παρά να δείτε τι συμβαίνει στη Σίτι που έχει χάσει τον τραυματία Ρόδρι…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
.
.
.
πηγή: sportday.gr