Με τον Λαμίν Γιαμάλ να διαπρέπει, η Ισπανία επιβλήθηκε 2-1 της Γαλλίας και έκλεισε θέση στον κυριακάτικο τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, όπου θα αντιμετωπίσει τον νικητή του αγώνα Ολλανδία-Αγγλία.
Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία καταγράφηκε στο 5ο λεπτό, όταν από γέμισμα του Γιαμάλ, ο Ρουίθ πήρε την κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι και έστειλε την μπάλα άουτ. Αγωνιζόμενος χωρίς την προστατευτική μάσκα, έπειτα από πάσα του Ντεμπελέ, ο Εμπαπέ πάτησε περιοχή, έκανε τη σέντρα και ο Κόλο Μουανί άνοιξε το σκορ με κεφαλιά.
Οι «μπλε» είχαν το μομέντουμ και στο 20′ θα μπορούσαν να διευρύνουν το προβάδισμα σε αντεπίθεση-φωτιά, εντούτοις το σουτ του Εμπαπέ χτύπησε στα σώματα και κατόπιν η ισπανική άμυνα απομάκρυνε δύσκολα.
Στιγμές αργότερα, η ιστορία του ποδοσφαίρου πήρε μολύβι και χαρτί για να γράψει το ονοματεπώνυμο Λαμίν Γιαμάλ. Σε ηλικία 16 ετών και 362 ημερών, ο άσος της Μπαρτσελόνα είχε γίνει ούτως ή άλλως ο νεότερος που έλαβε μέρος σε ημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου ή Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Το ρολόι σημάδευε το 21ο λεπτό, όταν ο πιτσιρικάς ντρίμπλαρε τον Ραμπιό, πλάσαρε ιδανικά με το αριστερό και αφότου η μπάλα ακούμπησε δοκάρι, κατέληξε στα δίχτυα!
Κατά συνέπεια, ο Λαμίν Γιαμάλ κατέρριψε το στοιχειωμένο ρεκόρ του Πελέ από το 1958 και έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Τέσσερα λεπτά αργότερα, θαρρείς πως ο Ολμο ζήλεψε τον νεαρό συμπαίκτη του, καθώς με μία μαγική ντρίμπλα απέφυγε τον Τσουμενί, έκανε το σουτ και ανέτρεψε τα δεδομένα, παρά την προσπάθεια του Κουντέ να αλλάξει την πορεία της μπάλας.
Η Γαλλία βρέθηκε για πρώτη φορά πίσω στο σκορ στη διοργάνωση, ωστόσο μέχρι το τέλος του -σπουδαίου- πρώτου ημιχρόνου δεν απείλησε, εν αντιθέσει με τη «ρόχα» που κατέγραψε ένα μακρινό σουτ του Γιαμάλ στο 41′ (κόντρα στον Ερναντέζ). Μέχρι τα μέσα του δευτέρου μέρους, οι παίκτες του Ντεσάμπ έκαναν κάποιες τελικές, με σημαντικότερη μία σκαστή κεφαλιά του Ουπαμεκανό που πέρασε άουτ στο 63′. Μια αρκετά άστοχη προσπάθεια του Ερναντέζ στο 76’ και, κυρίως, ένα σουτ του Εμπαπέ στο 86’ ήταν οι μοναδικές καλές στιγμές των «μπλε».
Η Ισπανία δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου και έφτασε δικαίως στον τελικό της διοργάνωσης μετά από 12 χρόνια.
.
.
.
πηγή: sportday.gr