Για να καταλάβει κανείς το μυθικό στάτους που έχει στο Περού ο Τεοδόρο Φερνάντες, ευρύτερα γνωστός ως «Λόλο», αρκεί να κάνει το εξής: να πληκτρολογήσει το όνομά του στο πεδίο της αναζήτησης στο YouTube ή στα social media.
Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου θα εμφανιστούν σχόλια λατρείας και θαυμασμού για τον χαρισματικό επιθετικό που οδήγησε στις 12 Φεβρουαρίου 1939 την εθνική ομάδα του Περού στην κατάκτηση του πρώτου Κόπα Αμέρικα της ιστορίας της. Φίλαθλοι που δεν πρόλαβαν να τον δουν να αγωνίζεται, αλλά έχουν μεγαλώσει με τις διηγήσεις των μεγαλύτερων για τα κατορθώματά του, τον αντιμετωπίζουν με το δέος που αρμόζει σε έναν θρύλο.
Το όνομα του, άλλωστε, φέρει και το γήπεδο της Ουνιβερσιτάριο Λίμα, της ομάδας στην οποία αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα. Δεν πρόκειται για το γήπεδο στο οποίο είχε μεγαλουργήσει και ο ίδιος από το 1931, αλλά για την κατοπινή έδρα του συλλόγου, η οποία εγκαινιάστηκε στις 20 Ιουλίου 1952 όταν ο Λόλο Φερνάντες ήταν ακόμα εν ενεργεία ποδοσφαιριστής! Γνωρίζετε πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο;
Από τις αρχές του 2000 η Ουνιβερσιτάριο έχει μετακομίσει στο σύγχρονο Estadio Monumental “U” και η παλιά της έδρα εξυπηρετεί μόνο τις ακαδημίες της. Όμως, η αρρενωπή φιγούρα του Φερνάντες με τον χαρακτηριστικό μαύρο μπερέ, που προστάτευε το κεφάλι του από τις επώδυνες επαφές με τις σκληρές μπάλες της εποχής, την ακολούθησε και εκεί. Σχηματίζεται από τα καθίσματα στη μία κερκίδα του νέου σταδίου, για να τον μάθουν και οι επόμενες γενιές φιλάθλων.
Διαβάζοντας την περιληπτική εξιστόρηση της καριέρας του, που θα επιχειρήσουμε στις γραμμές που ακολουθούν, θα καταλάβετε γιατί παραμένει είδωλο για τους Περουβιανούς, τρεις δεκαετίες μετά τον θάνατό του. Ήταν ο πρώτος μεταξύ ίσων στην εξαιρετική φουρνιά ποδοσφαιριστών που ανέδειξε η χώρα κατά τη δεκαετία του 1930 και η οποία διέπρεψε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, φτάνοντας στο σημείο να ενοχλήσει το ναζιστικό καθεστώς του Αδόλφου Χίτλερ!
Επτά γκολ σε τέσσερις αγώνες
Η Ιστορία, λένε, δεν γράφεται από όσους απουσιάζουν από τα γεγονότα. Έτσι το γεγονός ότι το Κόπα Αμέρικα του 1939 ήταν λειψό, δεν πρέπει να βάζει αστερίσκο στο τρόπαιο που κατέκτησε το Περού για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Δύο από τις ισχυρότερες εθνικές ομάδες της Λατινικής Αμερικής, η κάτοχος του τίτλου Αργεντινή και η Βραζιλία, δεν δήλωσν συμμετοχή στη διοργάνωση που φιλοξενήθηκε για τρίτη φορά στη χώρα των Ίνκας (ύστερα από τις βερσιόν του 1927 και του 1935). Ήταν εκεί, όμως, η πάντοτε υπολογίσιμη Ουρουγουάη, την οποία το Περού νίκησε με 2-1 στις 12 Φεβρουαρίου 1939 στο Εστάδιο Γουαδαλούπε της Λίμα, χάρη σε τέρματα του Χόρχε Αλκάλδε και του Βίκτορ Μπιέλιτς.
Αν και ο Λόλο Φερνάντες δεν σκόραρε στον τελευταίο και καθοριστικό αγώνα, κέρδισε τον τίτλο του MVP του τουρνουά για τη συνολική του παρουσία. Είχε πετύχει, άλλωστε, επτά γκολ στις πρώτες τρεις νίκες του Περού, που αρκούσαν για να του δώσουν τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του τουρνουά (ο συμπαίκτης του, Αλκάλδε, ήταν δεύτερος με πέντε). Ξεκίνησε με χατ τρικ στο 5-2 επί του Ισημερινού στην πρεμιέρα και συνέχισε με δύο γκολ στο 3-1 επί της Χιλής κι άλλα δύο στο 3-0 επί της Παραγουάης.
Ο Φερνάντες αγωνίστηκε συνολικά σε έξι τουρνουά του Κόπα Αμέρικα και σημείωσε 15 τέρματα, τα οποία τον κατατάσσουν στην τρίτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών στη διοργάνωση μαζί με τον Ουρουγουανό, Σεβερίνο Βαρέλα. Μπροστά του βρίσκονται μόνο ο Αργεντινός, Νορμπέρτο Μέντες και ο Βραζιλιάνος Ζιζίνιο, που μοιράζονται την κορυφή με 17 γκολ έκαστος.
«Το μάθημα της αξιοπρέπειας» στο Βερολίνο
Ο αξέχαστος Ουρουγουανός λογοτέχνης, Εδουάρδο Γκαλεάνο, δεν είχε κάνει καμία αναφορά στον Φερνάντες στο εμβληματικό «Το Ποδόσφαιρο στη Σκιά και το Φως» (εκδ. Πάπυρος, μτφ. Ισμήνη Κανσή). Φρόντισε, ωστόσο, να αναφερθεί σε μια τηλεοπτική του συνέντευξης τον Απρίλιο του 2012, στην ηρωική παρουσία της Εθνικής Περού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στην οποία είχε πρωταγωνιστήσει ο ήρωάς μας.
Για όσους δεν έκαναν αμέσως τη σύνδεση με το χρονολογία, οι αγώνες είχαν διεξαχθεί τότε στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα της Ναζιστικής Γερμανίας. Ήταν η διοργάνωση που «καπέλωσε» ο Αδόλφος Χίτλερ στην προσπάθειά του να προπαγανδίσει το καθεστώς του, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να κρύψει τις ιδέες του περί ανωτερότητας της «άριας φυλής».
Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν και όσα συνέβησαν ύστερα από τη νίκη του Περού επί της Αυστρίας με 4-2 στον προημιτελικό του ποδοσφαιρικού τουρνουά στο Πλούμπε, το παλιό γήπεδο της Χέρτα. Ο αγώνας ήταν δραματικός σε εξέλιξη, αφού οι Αυστριακοί (οι οποίοι απαρτίζονταν από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, υπό την καθοδήγηση του διάσημου Άγγλου προπονητή, Τζίμι Χόγκαν) προηγήθηκαν με 2-0.
Οι «Ίνκας», όμως, ισοφάρισαν 2-2 με γκολ του Χόρχε Αλκάλδε (75′) και του Αλεχάνδρο Βιλανουέβα (81′), εκμεταλλευόμενοι τον τραυματισμό του έξω αριστερά των αντιπάλων, Άντολφ Λάουντον. Αν και ο τελευταίος επέστρεψε στον αγωνιστικό χώρο για την παράταση, το Περού κυριάρχησε πλήρως και πέτυχε πέντε γκολ, απ’ τα οποία όμως μέτρησαν μόνο τα δύο! Ένα του Βιλανουέβα στο 117′ κι ένα του Φερνάντες, με απ’ ευθείας φάουλ στο 119′.
Η χαρά για την πρόκριση στα ημιτελικά δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ, αφού οι Ευρωπαίοι κατηγόρησαν τους Λατινοαμερικάνους φιλάθλους ότι εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο για πανηγυρίσουν προτού λήξει η παράταση. Ο πρόεδρος της αυστριακής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Ρίχαρντ Εμπερστάλερ, έκανε επίσημη διαμαρτυρία στη FIFA (η οποία είχε λόγο σγτη διοργάνωση) χαρακτηρίζοντας τη συμπεριφορά των Λατινοαμερικάνων σκανδαλώδη.
Η εθνική ομάδα του Περού που πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στο Βερολίνο. Ο Λόλο Φερνάντες διακρίνεται στη μέση της σειράς των καθημένων.
«Αυτό που παρουσίασαν οι Νοτιοαμερικάνοι δεν ήταν πολιτισμός, αλλά αποτελεί τεράστια προσβολή για το ολυμπιακό ιδεώδες», είχε υποστηρίξει ο Εμπερστάλερ, με εμφανή τον ρατσιστικό τόνο στα λεγόμενά του. Η αρμόδια πειθαρχική επιτροπή κάλεσε το Περού σε απολογία, όμως οι αντιπρόσωποί του δεν κατάφεραν να δώσουν έγκαιρα το «παρών». Έτσι, αποφασίστηκε ερήμην τους η επανάληψη του αγώνα στις 11 Αυγούστου 1936, χωρίς την παρουσία θεατών.
Η απόφαση προκάλεσε την οργή των Περουβιανών, που απέσυραν όλους τους αθλητές τους από τη διοργάνωση. Το ίδιο έκανε σε ένδειξη συμπαράστασής και η Κολομβία, ενώ η Αργεντινή, η Χιλή, η Ουρουγουάη και το Μεξικό εξέφρασαν επίσημα την υποστήριξή τους στο Περού. Τίποτα δεν άλλαξε, πάντως. Η Αυστρία κέρδισε στα χαρτιά τον επαναληπτικό και προκρίθηκε στα ημιτελικά.
Ο Γκαλεάνο χαρακτήρισε τη στάση των Περουβιανών ως «μάθημα αξιοπρέπειας που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία». Παρά την εμφανώς μεροληπτική στάση του αξέχαστου συγγραφέα, ο οποίος συνέβαλε στη διάδοση των αναληθών φημών ότι ο Χίτλερ είχε παρακολουθήσει τον αγώνα (εκείνη την ώρα βρισκόταν στο Ολυμπιακό Στάδιο για τους αγώνες στίβου και ενδέχεται να μην έμαθε ποτέ ό,τι συνέβη μερικά χιλιόμετρα μακριά), είναι προφανές ότι η ιστορία δεν ήταν καθαρή.
Είναι γνωστό πλέον ότι ο Εμπερστάλερ ήταν μέλος του Ναζιστικού Κόμματος της Αυστρίας από το 1931 και είναι βέβαιο ότι άσκησε επιρροή για να ακυρωθεί η νίκη του Περού. Αυτό που δεν ακυρώνεται, είναι τα πέντε γκολ που σημείωσε ο Λόλο Φερνάντες στον αγώνα του πρώτου γύρου με τη Φινλανδία (7-3) και του χάρισαν τη δεύτερη θέση στον πίνακα του σκόρερ του τουρνουά.
Ο μεγάλος αδελφός τον πήγε στην Ουνιβερσιτάριο
Πέρα από τα κατορθώματά του με την Εθνική, ο Φερνάντες οφείλει το μυθικό του status και σε όσα πέτυχε με την Ουνιβερσιτάριο, της οποίας αποτέλεσε βασικό στέλεχος από το 1930.
Γεννήθηκε στις 20 Μαΐου 1913 στο Σαν Βισέντε της επαρχίας Κανιέτε και, όπως κάθε παιδί της εποχής του, έμαθε ποδόσφαιρο στις αλάνες της γειτονιάς του. Ο πατέρας του αντιδρούσε με αυτό το χόμπι, επειδή φοβόταν τους τραυματισμούς και σε μια προσπάθειά του να του το κόψει, του έκρυψε τα παπούτσια. Εκείνος, όμως, δεν πτοήθηκε και έμαθε να παίζει μπάλα ξυπόλητος.
Στα χρόνια που ήταν μαθητής λυκείου συγκρότησε μαζί με φίλους μια ανεξάρτητη ομάδα, με την ονομασία Ουρακάν Ουαλκαρά, με σκοπό να συμμετάσχουν σε ένα τουρνουά απέναντι σε άλλες ομάδες της περιοχής. Στα 16 του, όμως, οι γονείς του τον έστειλαν να συνεχίσει το σχολείο στην πρωτεύουσα Λίμα, όπου θα έμενε στο σπίτι του μεγαλύτερου αδελφού του, Αρτούρο.
Δεν είναι σαφές αν στόχος των γονέων του Λόλο ήταν να ξεκόψει απ’ το ποδόσφαιρο, πάντως με αυτήν την κίνησή τους πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο. Ο Αρτούρο Φερνάντεζ ακολουθούσε ήδη καριέρα ποδοσφαιριστή στη Σικλίστα και ήταν τόσο καλός αμυντικός που το 1930 πήρε μεταγραφή στη σαφώς ισχυρότερη Ουνιβερσιτάριο. Έχοντας διακρίνει ήδη το ταλέντο του μικρού του αδελφού, τον παρότρυνε να εγγραφεί στην ομάδα νέων του συλλόγου του και τα πράγματα δεν άργησαν να πάρουν τον δρόμο τους.
Ο Λόλο προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα στα τέλη του 1931 και γρήγορα καθιερώθηκε ως ο βασικός σέντερ φορ της. Χάρη στην ηγετική του παρουσία, η Ουνιβερσιτάριο αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Περού έξι φορές (1934, 1939, 1941, 1945, 1946, 1949) και… μπήκε στο μάτι της αιώνιας αντιπάλου της, Αλιάνσα Λίμα. Τους περισσότερους τίτλους τους πανηγύρισε μαζί με τα αδέλφια του, αφού εκτός απ’ τον Αρτούρο, που έφυγε το 1940 για την Κόλο-Κόλο της Χιλής, εντάχθηκε από το 1939 στον σύλλογο και ο κατά τρία χρόνια νεότερός του, Εδουάρδο.
Ο ίδιος ο Φερνάντες κέρδισε επτά φορές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του εθνικού πρωταθλήματος, θεμελιώνοντας το status του ως θρύλος του συλλόγου. Με 161 γκολ σε 180 συμμετοχές, παραμένει ο πρώτος σκόρερ της Ουνιβερσιτάριο. Ο θρύλος λέει ότι διέθετε τόσο δυνατό σουτ, που σε περισσότερες από μία περιπτώσεις έσκισε τα δίχτυα και προκαλούσε τρόμο στους αντίπαλους τερματοφύλακες.
Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα όταν ως μέλος της Μικτής Χιλής-Περού συμμετείχε στην περιοδεία της στην Ευρώπη από τον Σεπτέμβριο του 1933 έως και τον Μάρτιο του 1934. Η Μικτή έδωσε εκείνο το διάστημα 39 φιλικούς αγώνες κόντρα σε κορυφαίους συλλόγους της εποχής, όπως η Μπαρτσελόνα, η Σέλτικ, η Γουέστ Χαμ και η Μπάγερν Μονάχου και ο Φερνάντες αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της με τον εντυπωσιακό αριθμό των 48 τερμάτων.
Πρωταγωνιστής μέχρι το φινάλε
Ακόμα και στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, ένα Clasico κόντρα στην Αλιάνσα στις 30 Αυγούστου 1953, κατάφερε να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής παρότι είχε κλείσει τα 40 του χρόνια. Πέτυχε τρία γκολ και οδήγησε την Ουνιβερσιτάριο στη νίκη με 4-2 και αποθεώθηκε στον γύρο του θριάμβου ακόμα κι από τους οπαδούς των αντιπάλων. Δεν ήταν, άλλωστε, ήρωας μόνο για τον σύλλογό του, αλλά και για ολόκληρο τον λαό του Περού.
Εκτός από το ότι το παλιό γήπεδο της Ουνιβερσιτάριο πήρε το όνομά του όσο ακόμα αγωνιζόταν, ο Φερνάντες τιμήθηκε με πολλούς ακόμα τρόπους απ’ τους συμπατριώτες του πριν και μετά τον θάνατό του, στις 17 Σεπτεμβρίου 1996. Ο φημισμένος μουσικοσυνθέτης Λορένσο Σοτομαγιόρ συνέθεσε μια πόλκα στην οποία έδωσε το όνομά του, ενώ για χάρη του έχουν γραφτεί και λαϊκά τραγούδια, καθώς και αμέτρητα βιβλία.
Ανδριάντες του κοσμούν τόσο το παλιό όσο και το νέο γήπεδο της Ουνιβερσιτάριο, ενώ στο εσωτερικό του Monumental “U” υπάρχει μια τεράστια τοιχογραφία με τη μορφή του και το παλμαρέ των επιτευγμάτων του. Το 2013, με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό ετών από τη γέννησή του, πραγματοποιήθηκε μέχρι και έκθεση ζωγραφικής με έργα εννέα καλλιτεχνών που ήταν αφιερωμένα στο πρόσωπό του.
Ο θρύλος του Λόλο Φερνάντες θα ζει αιώνια και πολλοί Περουβιανοί τον θεωρούν πιο επιδραστικό ακόμα κι από τον Τεοφίλο Κουμπίγιας και τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές που επανέλαβαν τον άθλο της κατάκτησης του Κόπα Αμέρικα, το 1975.
Πηγές: Wikipedia, El Grafico, Volker Kluge (“La Blanquirroja” – Peru’s forgotten heroes of Olympic Football)
Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 12 Φεβρουαρίου
2022: Ο Λεμπρόν Τζέιμς γίνεται ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ σε κανονική διάρκεια και πλέι οφ, αφού με τους 26 πόντους που πετυχαίνει στον αγώνα των Λος Άντζελες Λέικερς με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς (115-117) ξεπερνά τους 44.149 του Καρίμ-Αμπντούλ Τζαμπάρ. Στις 7 Φεβρουαρίου 2023 θα ξεπεράσει και το ρεκόρ των 38.387 πόντων του Τζαμπάρ σε αγώνες της κανονικής διάρκειας.
2019: Πεθαίνει σε ηλικία 81 ετών ο Γκόρντον Μπανκς, για πολλούς ο κορυφαίος Άγγλος τερματοφύλακας όλων των εποχών. Ήταν ο βασικός γκολκίπερ της Εθνικής Αγγλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966, ενώ η απουσία του από τον προημιτελικό με τη Δυτική Γερμανία, στη διοργάνωση του 1970, στοίχισε κατά γενική ομολογία την ήττα και την πρόκριση. Σε συλλογικό επίπεδο διέπρεψε με τα χρώματα της Λέστερ και της Στόουκ Σίτι.
2019: Πεθαίνει στα 80 του ο παλαίμαχος άσος του Ολυμπιακού, Αντώνης Ποσειδών, σκόρερ ενός από τα δύο γκολ στην ιστορική νίκη επί της Σάντος του Πελέ το 1961. Είχε συμβολή στα τρία διαδοχικά νταμπλ που έκαναν οι «ερυθρόλευκοι» από το 1957 έως και το 1959, καθώς και σε άλλα δύο Κύπελλα Ελλάδας, το 1960 και το 1961.
2011: Πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης (1989-98), Ντίνος Κοσμόπουλος, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στο Καυτανζόγλειο Στάδιο. Ο εκλιπών είχε υπηρετήσει ως παράγοντας τον Ηρακλή.
1998: Η ΑΕΚ νικά εκτός έδρας την τουρκική Ουλκέρ με 70-63 και εξασφαλίζει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, έως το φάιναλ φορ.
1994: Ανοίγει η αυλαία των 18ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Λιλεχάμερ της Νορβηγίας. Είναι η πρώτη φορά που η χειμερινή εκδοχή της κορυφαίας διοργάνωσης διεξάγεται σε διαφορετικό έτος από τη θερινή.
1984: Ο Ηρακλής παραχωρεί ισοπαλία 2-2 στον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό και χάνει την ευκαιρία να μειώσει τη μεταξύ τους διαφορά. Ο Γηραιός χάνει πολλές κλασικές ευκαιρίες, με πιο χαρακτηριστική μία του Ντούσαν Μιτόσεβιτς προ κενής εστίας.
1983: Η Κύπρος υποχρεώνει την πρωταθλήτρια κόσμου Ιταλία σε ισοπαλία με 1-1 στη Λεμεσό, για τα προκριματικά του Euro ’84. Ο Τάκης Μαυρής ανοίγει το σκορ για την Κύπρο στο 47′, όμως ο Φραντσέσκο Γκρατσιάνι ισοφαρίζει στο 57′. Η Σκουάντρα Ατζούρα θα αποτύχει να πάρει την πρόκριση στην τελική φάση.
1980: Η Νασιονάλ Μοντεβιδέο κατακτά το Διηπειρωτικό Κύπελλο χάρη στη νίκη της με 1-0 επί της Νότιγχαμ Φόρεστ, στον τελικό που για πρώτη φορά στα χρονικά είναι μονός και διεξάγεται σε ουδέτερη έδρα, το Τόκιο.
1979: Ο Άρης νικά με 85-82 τον Ολυμπιακό, με 30 πόντους του Βαγγέλη Αλεξανδρή (ο οποίος έχει 20/20 ελεύθερες βολές!) και κάνει καθοριστικό βήμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος μπάσκετ της Α’ Εθνικής.
1978: Με γκολ του Κώστα Βαλλίδη στο 79ο λεπτό, ο Παναθηναϊκός νικά 1-0 τον Ολυμπιακό στο μεγάλο ντέρμπι πρωταθλήματος στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
1967: Ο Ολυμπιακός συντρίβει τον Ηρακλή με 6-0 στη Θεσσαλονίκη, χάρη σε τέσσερα γκολ του Γιώργου Σιδέρη (τα άλλα δύο σημειώνουν ο Παύλος Βασιλείου κι ο Γρηγόρης Αγανιάν). Πρόκειται για την ευρύτερη εκτός έδρας νίκη των «ερυθρόλευκων» επί του «Γηραιού».
1932: Η Αντρέ Μπρουνέ κι ο σύζυγός της, Πιερ Μπρουνέ, κατακτούν το χρυσό μετάλλιο στα ζευγάρια του καλλιτεχνικού πατινάζ, στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Λέικ Πλασίντ. Το ζεύγος είχε ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και το 1928 στο Σεντ Μόριτζ, ενώ είχε αρχίσει την ολυμπιακή πορεία του με το χάλκινο μετάλλιο στη πρώτη διοργάνωση του 1924 στο Σαμονί.
1908: Αρχίζει ο αυτοκινητικός αγώνας Νέα Υόρκη-Παρίσι, με τη συμμετοχή έξι πληρωμάτων από ισάριθμες χώρες. Νικητής θα αναδειχθεί ο Αμερικανός Τζορτζ Σούστερ, ο οποίος θα τερματίσει ύστερα από 88 ημέρες.
.
.
.
πηγή: sportday.gr
