Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας κυριαρχεί ο υπέρμετρος ενθουσιασμός ύστερα από νίκες και κατακτήσεις τίτλων και παράλληλα έρχεται μεγάλη απογοήτευση μετά από ήττες. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πάντα κάπου στη μέση. Ούτε ο Ολυμπιακός έγινε ομάδα της σειράς επειδή έχασε το Κύπελλο στην Κρήτη από τον Παναθηναϊκό, ούτε και έγινε ομάδα από… άλλον πλανήτη επειδή κέρδισε το «τριφύλλι» στο ΟΑΚΑ ή επειδή βρίσκεται μόνος πρώτος στην κορυφή της Ευρωλίγκας.Είναι γεγονός πως στο μεγάλο λιμάνι επικρατεί στεναχώρια από τον τρόπο που χάθηκε το Κύπελλο και κυρίως επειδή η ομάδα του Πειραιά δεν έπαιξε το μπάσκετ που ξέρει και μπορεί. Ναι, ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ δεν έχει την πολυτέλεια να αδιαφορεί για τίτλους, ήταν απώλεια ο χαμός του τροπαίου, αλλά ας μη ξεχνάμε πως τα δύο βασικά τρόπαια της σεζόν, είναι η κατάκτηση της Ευρωλίγκας, αλλά και του πρωταθλήματος. Το τελευταίο βέβαια θα χρειαστεί να το πάρει περνώντας από το ΟΑΚΑ, καθώς έχει χάσει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας μέχρι και τους τελικούς.
Ο Ολυμπιακός φέτος διαθέτει ένα γεμάτο και σπουδαίο ρόστερ, όπως και έναν εγνωσμένης αξίας προπονητή, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν παίξει καταπληκτικό μπάσκετ στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν. Είναι μόνοι πρώτοι στην κορυφή της κατάταξης, έχουν σχεδόν εξασφαλίσει το αβαντάζ ενόψει playoffs και έχουν βάλει πλώρη για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Είναι πρώτοι σε ασίστ, μέσα στις τρεις κορυφαίες επιθέσεις, ο Σάσα Βεζένκοφ κινείται σε ρυθμούς MVP, αντίπαλοι προπονητές έχουν παινέψει δημόσια το μπάσκετ που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός, οπότε το ελάχιστο που χρειάζεται αυτή η ομάδα, τουλάχιστον αυτήν την περίοδο, είναι ο σεβασμός, αλλά και η εμπιστοσύνη.Καμία αντίρρηση πως ο Ολυμπιακός γενικότερα στη φάση του Final-8 προβλημάτισε με την απόδοσή του και σε καμία περίπτωση δεν θύμισε το τρομερό μπάσκετ που έπαιξε σε Παρίσι και Βαρκελώνη, δείχνοντας ανωτερότητα, αλλά και νοοτροπία νικητή. Οι Πειραιώτες στην Κρήτη δεν βρήκαν ρυθμό, έπαιρναν βιαστικές αποφάσεις στην επίθεση, έκαναν λάθη, ενώ εμφάνισαν αδυναμίες και στην άμυνα. Παίκτες-κλειδιά κινήθηκαν σε… ρηχά νερά, ο Νίκολα Μιλουτίνοφ έβγαλε θέματα, ο Εβαν Φουρνιέ ήταν άστοχος, ο Σάσα Βεζένκοφ κλείστηκε από τον αντίπαλο, ενώ και ο Ναίτζελ Ουίλιαμς-Γκος λογικό ήταν κάπου να… λυγίσει όταν παίζει εδώ και 40 μέρες στα 30 λεπτά σχεδόν σε κάθε ματς. Στον τελικό χάθηκε και η μάχη στα ριμπάουντ, σε έναν τομέα που θεωρητικά είχε ξεκάθαρο πλεονέκτημα, με τον αντίπαλο να παίζει ουσιαστικά με μόνο έναν καθαρόαιμο σέντερ.Ο Ολυμπιακός εδώ και περίπου 40 μέρες παίζει μπάσκετ χωρίς τον βασικό του πλέι μέικερ, Τόμας Ουόκαπ, ο οποίος ενδεχομένως και να συνεχίσει να είναι σε αυτή την κατάσταση και σε όλον τον Μάρτη, αλλά και δίχως έναν τρίτο ψηλό. Γιατί θεωρητικά μπορεί ο Νέιθαν Μένσα να αντικατέστησε τον Μόουζες Ράιτ (έχει θέμα υγείας), αλλά στην πράξη δεν αξιοποιείται. Σε όλα αυτά προσθέστε και την πολυτέλεια να μένει αδρανής ο Τάιλερ Ντόρσεί και κάπως έτσι το γεμάτο φετινό ρόστερ εμφανίζει ρωγμές.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, πλέον φουλάρει τόσο για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, όσο και του πρωταθλήματος. Φέτος υπάρχει ένα μεγάλο «πρέπει» ώστε να κατακτηθούν αυτοί οι δύο τίτλοι. Ναι, υπάρχει πίεση, άγχος, αλλά άπαντες επιβάλλεται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Αυτή η ομάδα, άλλωστε, φέτος φτιάχτηκε για να χτυπήσει την κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Έγιναν τεράστιες επενδύσεις, υπογράφτηκαν παχυλά συμβόλαια, η διοίκηση έχει στηρίξει το όραμα του προπονητή, ο κόσμος γεμίζει το ΣΕΦ και άπαντες οφείλουν να δείχνουν κίνητρο όχι απλά σε κάθε αγώνα, αλλά σε κάθε προπόνηση.
πηγή: fosonline.gr
