Δεν είναι θέμα μόνο των μεταγραφών σε καίριες θέσεις που μας λείπουν. Είναι θέμα νοοτροπίας των παιχτών. Δεν γίνεται να εμφανίζουν με την Λαμία στο Καραϊσκάκη αυτό το πρόσωπο τα πρώτα 25΄λεπτά του αγώνα. Αν δεν ήταν ο Τζολάκης εύκολα θα ήμασταν πίσω στο σκορ. Αφήνω πίσω την τραγική διαιτησία και τον απαράδεκτο Παπαπέτρου που ούτε πέναλτι υπέρ μας είδε και ακύρωσε με ακρίβεια χιλιοστού το γκολ του Ελ Κααμπί. Για μένα τέτοια γκολ δεν είναι οφσάιντ, ούτε έχω εμπιστοσύνη στο πως μπαίνουν οι γραμμές. Ένα κλάσμα δευτερολέπτου να την βάλεις πιο λίγο πιο μπροστά βγάζεις οφσάιντ στην τρίχα την όποια προσπάθεια.
Στα δικά μας όμως. Πώς γίνεται να ξεκινάμε με Ροντινέι, Πιρόλα και Κάρμο και να τελειώνουμε το ματς με Κοστίνια, Ρέτσο και Μπιανκόν. Οι τρεις στις πέντε αλλαγές που δικαιούμαστε να είναι στην άμυνα σε ματς εντός έδρας; Οι επιθετικοί και τα χαφ κατά κύριο λόγο αλλάζουν την εικόνα του παιχνιδιού, όχι η άμυνα πόσο μάλλον τα στόπερ. «Αχρηστεύεται» ο Τσικίνιο εκεί που παίζει, χάνεις στα χαφ την δημιουργία, παίζεις με ένα εξτρέμ μόνο, και τον Κωστούλα πίσω από τον Ελ Καμπί. Δεν βγαίνει απέναντι σε όλες τις ομάδες που μας παίζουν ταμπούρι αυτό το σύστημα. Έχουμε μόνο 6άρια και 8άρια και κανένα δεκάρι. Άρα το 8αρι σου πρέπει να είναι δημιουργικό και να πατάει περιοχή.
Με Γκαρσία , Μουζακίτη χάνεις και σε ύψος, αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν ακόμη και οι Ορτέγκα, Ζέλσον, Ροντινέι που δεν τους λες και κεφαλοσφαιριστές. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν σκοράρουμε από στημένες φάσεις. Εγώ προσωπικά δεν βλέπω να είναι δουλεμένη η ομάδα στα στημένα εδώ και μήνες πλέον.
Φεύγει το 2024 και την σεζόν που διανύουμε , δεν μας ευχαριστεί αυτό που βλέπουμε. Και αν υποθέσουμε ότι επιθετικά έχεις Ελ Καμπί και Ζέλσον αν έρθει ο εξτρέμ που λέμε, ποιος θα μένει έξω; Ο Κωστούλας κατ΄ αρχάς, η αν παίζει στην φυσική του θέση ο Ελ Καμπί, και αν δεν σου κάνει ο Γιάρεμτσουκ ψάχνεις σέντερ φορ για 3η επιλογή. Αυτό λέει η λογική και ο ορθολογισμός.
Μετά στα χαφ. Τι ψάχνουμε; 10αρι. Δεν γίνεται λοιπόν να παίζουν και ο Έσε και ο Τσικίνιο και ο Μουζακίτης. Κάποιος πάλι θα περισσεύει. Μην σας πω και δύο (δεν έβαλα καν στην εξίσωση τον Ολιβέιρα) μιας και αμυντικό χαφ είναι ο Γκαρσία και ο Στάμενιτς.
Το σίγουρο είναι ότι θα έχεις καλύτερο πάγκο. Παίχτες που θα μπορούν να αλλάξουν τον ρυθμό και την εικόνα του αγώνα, και σαφώς περισσότερες λύσεις. Δεν γίνεται όμως παίχτες με ελάχιστο χρόνο συμμετοχής, να βρουν ούτε ρυθμό, ούτε να αποδίδουν τα μέγιστα. Θα πρέπει να νοιώσουν εμπιστοσύνη, για να ανέβουν αγωνιστικά και ψυχολογικά, να νοιώσουν «μέλη» της βασικής ομάδας, που με τα συνεχόμενα ματς δεν είναι 11, ούτε 16 μαζί με αυτούς που θα παίζουν ως αλλαγές, αλλά θα πρέπει να ανοίξει κ άλλο το ροτέισον.
Ποιος παίχτης στον κόσμο συμμετέχοντας ως αλλαγή κυρίως (Γιάρεμτσουκ 237 λεπτά, Στάμενιτς 541΄ λεπτά, Ολιβέϊρα 527΄ λεπτά) σε 20 και βάλε παιχνίδια που έχουμε δώσει συνολικά φέτος , θα μπορούσε να μπει σε φουλ ρυθμούς και να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα; Ακόμη και ο Βέλντε αγωνιζόμενος με τους ρυθμούς που μπαινοβγαίνει, δεν έχει την ψυχολογία που χρειάζεται. Πώς να νοιώθουν βλέποντας ας πούμε τους υπόλοιπους συμπαίχτες τους χωρίς να είναι όλοι τους στο 100% της απόδοσης τους σε όλα τα ματς, να έχουν πάρει φανέλα «βασικού»;
Για μένα όλα παίζουν τον ρόλο τους στην γενική εικόνα. Και φυσικά κανείς και τίποτα δεν μου εξασφαλίζει ότι οι προσθήκες που θα γίνουν θα μπουν όλες άμεσα στην αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Πόσο μάλλον με την νοοτροπία που βλέπουμε από όλους, που ενώ ξέρουμε τα προβλήματα μας, αντί να παίζουμε για να τα κερδίζουμε και αυτά, κατεβαίνουμε «χαλαροί», και ας την έχουμε πατήσει επανειλημμένα.
.
.
.
πηγή: sportday.gr
